چگونه کودک را از شیر بگیریم؟

زمان از شیر گرفتن کودک، چه سنی است؟

با توجه به توصیه‌های دین مقدس اسلام در مورد شیر مادر ذکر شده است، مادرانی که می‌خواهند شیر دادن به فرزند خود را کامل کنند باید دو سال تمام به کودک‌شان شیر دهند، سازمان بهداشت جهانی نیز تغذیه‌ی شیر مادر را دو سال توصیه کرده است.

مجامع علمی کودکان کشور‌های مختلف اظهار نظر کرده‌اند که هر مادری باید حداقل یک سال به کودک از شیر خود بدهد و در صورتی که مادر و کودک هر دو مایلند مادر می‌تواند به شیر دادن از پستان‌های خود ادامه دهد.
اگر مادر به علل پزشکی، شغلی و اجتماعی قادر نیست به کودک خود شیر دهد، می‌تواند شیر خود را قطع کند، ولی هیچ مادری نباید به طور ناگهانی شیر خود را قطع کند. زیرا کودک وابسته به شیر مادر است و قطع ناگهانی آن موجب اضطراب و آشفتگی او می‌گردد. شیر مادر نه فقط کودک را تغذیه می‌کند، بلکه موجب امنیت و آرامش روانی کودک نیز می‌شود.

بهترین روش برای از شیر گرفتن کودک چیست؟

مادران با توجه به توصیه‌های زیر می‌توانند قطع شیردهی کودک خود را در اواخر سال دوم تولد شروع نمایند.

ندادن یک نوبت شیر: مادر باید یک نوبت شیر خود را قطع کند و به جای آن اگر کودک کمتر از شش ماه سن دارد؛ یک نوبت شیر خشک مناسب، اگر بیش از شش ماه سن دارد؛ یک نوبت غذا و اگر بیش از یک سال سن دارد شیر خشک و یا شیر پاتوریزه به کودک بدهد و به تدریج شیر خود را کم و قطع کرده و بر حسب سن کودک غذای مناسب را جایگزین شیر مادر نماید.

کم کردن زمان شیر دادن: مادر می‌تواند زمان شیر دادن از پستان‌های خود را به تدریج کم کند. اگر هر نوبت به کودک ۲۰ دقیقه از پستان‌های خود شیر می‌داده است، در هر نوبت ۱۰ دقیقه شیر دهد تا به تدریج شیر دادن از پستان را قطع کند.

عقب انداختن زمان شیر دادن: اگر مادر به کودک از پستان‌های خود در زمان‌های به خصوص شیر می‌داده است زمان‌های شیر دادن را به تدریج عقب بیندازد تا علاقه‌ی کودک به شیر خوردن از پستان‌ها کمتر شود و شیر دادن مادر قطع گردد.

برای آرامش کودک چه کارهایی انجام دهیم؟

مادر باید هنگام قطع شیردهی، کودک را بیشتر در بغل گیرد و او را بیشتر سرگرم کند و کودک را با غذای مناسب با سن او تغذیه نماید تا کم کردن شیر و از شیر گرفتن جبران گردد.

بعضی از مادران قطع تدریجی شیر دادن را به تعویق می‌اندازند، سپس برای قطع شیردهی نوزاد به کار‌های غیر منطقی متوسل شوند، مانند: پوشاندن نوک پستان با پارچه‌ی سیاه مودار، پاشیدن فلفل به نوک پستان خود، مالیدن دوده یا مرکب و نمک به نوک پستان و ... که این کار‌ها صلاح نیست. بهترین روش، جایگزین کردن وعده‌های غذا به جای دفعات شیر است.

در صورتی که قطع شیر مادر به علت بیماری او یا بیماری شیرخوار ضرورت داشته باشد، محکم بستن پستان‌ها و گذاردن کیسه‌ی آب سرد و مصرف نکردن مایعات به قطع شیر کمک خواهد کرد. تجویز هورمون استرژون به مقدار کم و به مدت دو تا سه روز موجب کم شدن ترشح شیر و قطع آن می‌گردد.

نکات مورد توجه و روش‌های ایجاد آرامش در کودک

کودک را در آغوش بگیرید و با او ارتباط داشته باشید.

بهتر است کودک را با شیر دوشیده شده تغذیه کنید تا اصرار کودک برای شیر خوردن از سینه مادر کم شود.

برای قطع کردن شیر نوزاد عجله نکنید و این کار را به صورت آرام انجام دهید.

در هفته‌های اول یک وعده شیر دوشیده شده و در هفته‌های بعد دو وعده از شیر دوشیده شده را حذف کنید تا از شیر گرفتن نوزاد به طور کامل حاصل شود.

قبل از اینکه نوزاد را از شیر بگیرید، از آمادگی کودک برای قطع شیر مطمئن شوید. منظور از آمادگی کودک این است که کودک بتواند شیشه شیر یا فنجان را به راحتی در دست خود نگه دارد.

به کودک آرامش دهید.

با کودک بازی کنید، او را بیرون ببرید و سرگرم کنید.

کودک را در آغوش بگیرید و به‌ آرامی تکان دهید.

درصورتی‌که کودک دندان درآورده است می‌توانید حلقه‌های لاستیکی مخصوص گاز گرفتن را در یخچال سرد کنید و به کودک بدهید تا آرام تر شود. 

شیوه‌ی جدیدی برای خواباندن کودک پیدا کنید تا کودک به‌راحتی به خواب برود.

در صورتی که کودک را شب‌ها در کنار خود می‌خوابانید، او را به جای دیگر منتقل کنید زیرا کودک شب‌ها برای مکیدن سینه‌ها بیشتر تلاش خواهد کرد.

مادر کودک با مشورت و تشخیص پزشک از قرص‌های ضدبارداری استفاده کند؛ زیرا تولید شیر در بعضی از خانم‌هایی که قرص‌های ضدبارداری مصرف می‌کنند کاهش می‌یابد و ناراحتی‌هایی حاصل از گرفتن کودک از شیر کم خواهد شد. 

همچنین می‌توانید از کمک افراد دیگر استفاده نماید. هنگامی که نوزاد از شیر گرفته می‌شود بسیار تلاش می‌کند تا از پستان‌های مادر تغذیه کند. در این مواقع غذا دادن به کودک را به فردی دیگری بسپارید تا او نیز آرام‌تر شود. این روش نیز برای کاهش استرس مادر و پدر نیز عملی است. 

این نکته را در نظر داشته باشید که هنگامی که شیر دادن به کودک قطع می‌گردد، وزن نوزاد نیز کاهش می‌یابد. از طرفی دیگر اضطراب در کودک زیاد می‌شود و بیش از اندازه، مادر خود را بغل و گریه می‌کند. اما بعد از گذشت چند هفته، این موارد همگی بر طرف می‌شود، پس والدین کودک باید صبور باشند و این علائم را بشناسند.


منبع: سایت ستاره